«ΈΦΥΓΕ» ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΘΕΜΕΛΗΣ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ – ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΦΙΕΡΩΣΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΚΑΦΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΣΣΗΝΗ

Σημαντική απώλεια για τη Μεσσηνία, καθώς έφυγε από τη ζωή ο άνθρωπος που είχε ταυτίσει το όνομά του με τις αρχαιολογικές έρευνες για την ανάδειξη της Αρχαίας Μεσσήνης.

Πέθανε, σε ηλικία 87 ετών, ο Πέτρος Θέμελης, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες αρχαιολόγους, ο άνθρωπος που ανέδειξε τον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Μεσσήνης ως πρότυπο ανασκαφικών εργασιών, αναστήλωσης και συντήρησης.

Ο Πέτρος Θέμελης, γιος του λογοτέχνη Γιώργου Θέμελη, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1936. Ολοκλήρωσε τις βασικές σπουδές του στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έλαβε πτυχίο Ιστορίας και Αρχαιολογίας από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και διδακτορικό δίπλωμα από το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Μονάχου. Διετέλεσε επιστημονικός βοηθός στην Αρχαιολογική Υπηρεσία του νομού Θεσσαλονίκης και συμμετείχε σε ανασκαφές (Στρατώνι Χαλκιδικής, Πέλλα, Βεργίνα).

Από το 1963 ως το 1980 υπηρέτησε ως επιμελητής και έφορος Αρχαιοτήτων Ηλείας- Μεσσηνίας, Αττικής -Εύβοιας, Φωκίδας- Λοκρίδας και Αιτωλοακαρνανίας. Κατά την τριετία 1977-1980 ήταν διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου των Δελφών. Από το 1980 ως το 1984 διατέλεσε προϊστάμενος της εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας. Από το 1984 ως το 2003 δίδαξε ως καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης και υπήρξε αντιπρύτανης Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και πρόεδρος της Επιτροπής Ερευνών του ίδιου πανεπιστημίου. Από το 1985 ως το 2003 διηύθυνε την πανεπιστημιακή ανασκαφή στον Τομέα I της αρχαίας Eλεύθερνας. Από το 1986 έως σήμερα διηύθυνε το ανασκαφικό-αναστηλωτικό έργο στην αρχαία Μεσσήνη, για το οποίο τιμήθηκε με το ευρωπαϊκό βραβείο Europa Nostra το 2006 στη Μαδρίτη και το 2011 στο ‘Άμστερνταμ.

Είχε δημοσιεύσει δέκα μονογραφίες, διακόσιες πενήντα επιστημονικές μελέτες, βιβλιοκρισίες, αρχαιολογικούς οδηγούς, εκθέσεις ανασκαφών, προλόγους εκδόσεων, άρθρα σε εγκυκλοπαίδειες, μεταφράσεις, ενώ επιφυλλίδες του δημοσιεύονταν τακτικά στον ημερήσιο αθηναϊκό και μεσσηνιακό Τύπο. Ήταν επίτιμος δημότης Μεσσήνης, Ανδρούσας και Καλαμάτας, ισόβιος εταίρος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, αντεπιστέλλον μέλος του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, μέλος της Εταιρείας Eυβοϊκών Μελετών, του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, του Αυστριακού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, μέλος της επιτροπής Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως, πρόεδρος της Εταιρείας Μεσσηνιακών Αρχαιολογικών Σπουδών και αντιπρόεδρος του Κέντρου Μελέτης Νεότερης Κεραμικής-Ιδρύματος Oικ. Γ. Ψαροπούλου.

Το 2005 τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο για το διδακτικό, επιστημονικό και ανασκαφικό έργο του. Το 2016 τιμήθηκε για τους ίδιους λόγους με τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο. Επίσης το 2016 ανακηρύχθηκε επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.