ΓΑΜΟΣ ΟΜΟΦΥΛΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ – ΠΑΡΕΝΘΕΤΗ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ

Ως γνωστόν, η ελληνική κυβέρνηση επιδιώκοντας την κατοχύρωση της ισοτιμίας όλων των Ελλήνων έναντι του πολιτικού γάμου αλλά και την προστασία υπαρχόντων παιδιών ομόφυλων ζευγαριών προωθεί νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου.

Ταυτόχρονα, κατέστησε σαφές, σε ό,τι αφορά την τεκνοθεσια των γάμων αυτών, ότι ενώ επιτρέπεται με τις δεδομένες εγγυήσεις η υιοθεσία, δεν πρόκειται να γίνει δεκτή η παρένθετη μητρότητα.

Το νομοσχέδιο αυτό, που αναμένεται να έλθει προς ψήφιση εντός εβδομάδων και συνιστά μια ιδιαίτερα σημαντική κοινωνική μεταρρύθμιση, έχει καταστεί ένα από τα κεντρικά θέματα του τρέχοντος πολιτικού και κοινωνικού διαλόγου.

Ενώ η Εκκλησία εξέφρασε την έντονη και κατηγορηματική αντίθεσή της, η προώθηση του νομοσχεδίου προκαλεί αμφισβητήσεις και ενστάσεις στους κόλπους των πολιτικών κομμάτων αλλά και στην κοινή γνώμη γενικότερα.

Κατ’ αρχάς να σημειωθεί ότι νομιμοποίηση του πολιτικού γάμου ομόφυλων ζευγαριών, μετά την προ ετών νομοθετική αποδοχή του συμφώνου κοινωνικής συμβίωσής τους, αποτελεί ένα ακόμη βήμα για την εναρμόνιση του ελληνικού οικογενειακού δικαίου προς τα κρατούντα στην πλειοψηφία των χωρών του Δυτικού κόσμου.

Ως εκ τούτου και πάρα τις τρέχουσες κοινωνικές, πολιτικές και κυρίως θρησκευτικές αντιδράσεις, η θαρραλέα αυτή εκ μέρους της κυβέρνησης πρωτοβουλία αναμένεται να συγκεντρώσει την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να γίνει κοινωνικά ευρύτερα αποδεκτή.

Εν τούτοις, στο ζήτημα της τεκνοθεσιας με παρένθετη μητρότητα, η κυβέρνηση ορθά την απέκλεισε εκ προοιμίου, παρόλο που υπέρ αυτής έχουν εκφρασθεί επώνυμες πολιτικές προσωπικότητες και υιοθετείται από την αξιωματική αντιπολίτευση.

Κατά πρώτον, η παρένθετη μητρότητα δεν θα πρέπει να συγχέεται με την υποβοηθουμένη ιατρικά (in vitro) σύλληψη εμβρύου από γονιμοποίηση με σπέρμα του βιολογικού πατρός, ενός ωαρίου της βιολογικής μητέρας η οποία κυοφορεί και γεννά το έμβρυο.

Η παρένθετη μητρότητα είναι διαφορετική εμφανιζομένη με δύο μορφές.

Είτε η παρένθετη μητέρα κυοφορεί ένα έμβρυο από τη γονιμοποίηση ωαρίου της με το σπέρμα κάποιου άνδρα.

Είτε η παρένθετη, η φέρουσα, μητέρα «δανείζει» τη μήτρα της για την κυοφόρηση ενός ήδη γονιμοποιημένου ωαρίου.

Σε αμφότερες τις περιπτώσεις το νεογέννητο παραδίδεται μετά τον τοκετό σε εκείνους που το «παρήγγειλαν»  επειδή δεν μπορούσαν να έχουν παιδί.

Γενικότερα και στις δυο περιπτώσεις η παρένθετη μητρότητα μετά τη γέννηση συνεπάγεται αποκοπή του δεσμού του νεογέννητου από τη βιολογική του μητέρα.

Γι’ αυτό, η ελληνική νομοθεσία επιτρέπει μεν τη μητρότητα αυτή μόνο με αυστηρούς όρους, αλλά υπό την κατηγορηματική κατοχύρωση της διατήρησης του δεσμού μεταξύ του νεογέννητου και της βιολογικής μητέρας του.  Προστατεύοντας έτσι τη σχέση της μητέρας – νεογέννητου η οποία δεν επιτρέπεται να αποκόπτεται μετά τον τοκετό.

Εντούτοις, παρόμοια αυστηρότητα και μέριμνα δεν εφαρμόζεται παντού στον κόσμο.

Σε αρκετές χώρες η όλη διαδικασία της παρένθετης μητρότητας γίνεται κατά παραγγελία με αμοιβή έχοντας κατά μέσο όρο κόστος $100.000, από τα οποία $40.000 εισπράττονται από την μητέρα.

«Εντολείς» για την μέσω παρένθετης μητέρας παραγωγή παιδιού είναι συχνά είτε ετερόφυλα ζευγάρια που για ιατρικούς λόγους δεν μπορούν να αποκτήσουν παιδιά, είτε ομόφυλα ζευγάρια.

Γενικότερα, είναι προφανές ότι η παρένθετη μητρότητα δημιουργεί μεγάλα ηθικά και κοινωνικά ερωτήματα και έντονο προβληματισμό.

Η όλη διαδικασία, που κατέστη δυνατή από τη σύγχρονη επιστήμη, προσφέρεται εγγενώς σε υλική εκμετάλλευση.

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μια μητέρα να αποδέχεται εκ προοιμίου την άμεση μετά τον τοκετό αποξένωσή της από το νεογέννητο τέκνο της και να «δανείζει» προς τούτο τη μήτρα της, ίσως και ένα ωάριό της, χωρίς να αποβλέπει, λόγω ανάγκης, σε αμοιβή.

Η όλη διαδικασία, χωρίς αυστηρούς όρους και εγγυήσεις καταλήγει στην εμπορευματοποίηση της κύησης και μετατροπή του νεογέννητου σε αντικείμενο οικονομικής συναλλαγής.

Πάνω από όλα όμως μια τέτοια παρένθετη μητρότητα εξευτελίζει το ρόλο της μητέρας προσβάλλοντας βάναυσα την αξιοπρέπεια της γυναίκας. Η μετά τον τοκετό άμεση παράδοση του νεογνού στους «εντολείς», εξαλείφει τον πρωταρχικό βιολογικό δεσμό μεταξύ μητέρας και νεογέννητου και φθείρει την έννοια της ίδιας της μητρότητας.

Επομένως, δεν είναι καθόλου συντηρητική ή οπισθοδρομική μια αυστηρή και άκρως περιοριστική προσέγγιση ως προς το τρόπον αυτόν τεκνοποίησης.

Χαρακτηριστικά, πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η ελληνική κοινή γνώμη, παρόλο που με αυξανομένη τάση βλέπει θετικά τη νομιμοποίηση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών, εκφράζεται αρνητικά σχετικά με την παρένθετη μητρότητα.

Είναι ορθή λοιπόν η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να μην επιτρέψει να περιληφθεί η παρένθετη μητρότητα στο νομοσχέδιο της νομιμοποίησης του πολιτικού γάμου μεταξύ ομοφύλων.

                Πηγή – πληροφορίες: https://www.ekirikas.com

Αναδημοσίευση:

Τα κείμενα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «αναδημοσίευση» είναι επιλογές από το διαδίκτυο και από διάφορες ενημερωτικές πλατφόρμες ή από κείμενα που υπάρχουν στην παγκόσμια βιβλιογραφία.

Η αναδημοσίευση τους στην έγκυρη ανεξάρτητη ενημερωτική σελίδα μας δεν σημαίνει απαραίτητα την αποδοχή των όσων αναφέρονται, αλλά και ούτε ότι συμφωνούμε στις απόψεις που εμπεριέχονται ή εκφράζονται στα κείμενα που προβάλουμε με ιδιαίτερη αγάπη και σεβασμό, αλλά είμαστε πάντα και παραμένουμε πιστοί και εκφραστές της πασίγνωστης φράσης του Voltaire, (1694-1778 Γάλλος φιλόσοφος & συγγραφέας) «Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες». Γιατί εμείς ως η ανεξάρτητη μοναδική έγκυρη ενημερωτική σελίδα έχουμε πάντα τον πλουραλισμό στην ενημέρωση, αφού όταν η ενημέρωση πιάνει τόπο, τότε έχει έναν και μοναδικό τόπο το «ΠΛΑΤΥ-ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ-ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ».