O Νέος Φόρος Πτυχίου και το Πτυχίο της Επανάστασης

Είναι μια είδηση που πέρασε κι αυτή στα «ψιλά γράμματα», που χάθηκε ή θάφτηκε εύκολα μέσα στο κανάλι των καθημερινών πληροφοριών που λαμβάνουμε. Μια είδηση, ωστόσο, τόσο σημαντική που σε κάνει να αναρωτιέσαι για τους πνευματικούς ανθρώπους αυτού του τόπου: ποιοι ακριβώς είναι, με ποια κριτήρια θεωρούνται άνθρωποι του πνεύματος και κυρίως τι πράττουν καθημερινά, αν πράττουν, για να επικυρώνουν την φωτεινή πνευματική τους ταυτότητα.

Αναφέρομαι στο δημοσίευμα της Ναυτεμπορικής στις 25-08 2012, σύμφωνα με το οποίο η συνασπισμένη κυβέρνηση αυτής της χώρας σκοπεύει να φορολογήσει 1.000.000 ελεύθερους επαγγελματίες με βάση τον αριθμό των πτυχίων τους (πτυχίο ή πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά). Το  νομοσχέδιο δηλαδή εισάγει ως τεκμήριο μαζί με την ύπαρξη πολυτελούς θαλαμηγού και Πόρσε, την κατοχή πανεπιστημιακών τίτλων σπουδών (όσα περισσότερα τόσο μεγαλύτερο το τεκμήριο φόρου που θα πρέπει να πληρώσει κανείς).  Από το νομοσχέδιο που κατατέθηκε προκύπτει πρώτον ότι, σε περίπτωση ψήφισης του, θα πρέπει να δηλώνουμε στο Ε1- ή κάποιο νέο έντυπο Ε- τον αριθμό των πτυχίων καθώς και το εκπαιδευτικό ίδρυμα και δεύτερον ότι η ανακριβής δήλωση των σπουδών του κάθε φορολογούμενου θα συνιστά πλέον σοβαρό φορολογικό αδίκημα. Κι αυτό γιατί η παράλειψη επακριβούς αναγραφής τους στο Ε1 (;)  θα θεωρείται ως έμμεση απόκρυψη ενός στοιχείου που κατά τεκμήριο για την ελληνική Εφορία αποκαλύπτει το τρέχον εισόδημα του κάθε πολίτη!

Επομένως, κάποιος ουσιαστικά ανενεργός ή ημιαπασχολούμενος έλληνας πολίτης, ο οποίος θα είναι ελεύθερος επαγγελματίας με την ατυχή έμπνευση να σπουδάσει εν καιρώ «εργασίας», αν κατά τη διάρκεια της κρίσης λάβει κάποιο άλλο πτυχίο, αυτό θα θεωρηθεί δια βίου τεκμήριο για την υψηλότερη φορολόγησή του.

Έτσι λοιπόν ο νέος «φόρος πτυχίου», έρχεται να αποτελέσει τη δεύτερη παγκόσμια πρωτοτυπία του Υπουργείου Οικονομικών μετά τον φόρο επιτηδεύματος ύψους 500 ευρώ, σύμφωνα με τον οποίο πρέπει κάθε ελεύθερος επαγγελματίας να καταβάλλει ‘βρέξει-χιονίσει’ 500 ευρώ ετησίως, ακόμη κι αν ασκεί το επάγγελμα του κουλουρτζή.

Τι απομένει να πράξει ένας νεαρός Έλληνας; Η μόνη του ελπίδα καταλήγει να είναι η απόδραση από αυτή τη χώρα και η εύρεση εργασίας στην Αγγλία, την Γερμανία, την Αυστραλία, τη Σομαλία ή έστω το Κονγκό, αφού δει πρώτα τρεις φορές την ταινία «Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χεήγουωρθ» για έμπνευση και ψυχολογική στήριξη.

Βέβαια, σε μια πολιτεία με στοιχειωδώς καλλιεργημένους πολίτες, η φορολόγηση των πολιτών με βάση τα πτυχία-διπλώματα που κατέχουν και του κατά πόσο ενεργοί-σκεπτόμενοι κατά τεκμήριο είναι θα έπρεπε να αποτελεί το νομιμοποιητικό έρεισμα για επανάσταση.Ωστόσο, η ελληνική πολιτεία δεν φαίνεται να είναι μία από αυτές.
Έτσι, το πιο πιθανό είναι σε λίγα χρόνια η Ελλάδα να μετατραπεί σε μια απέραντη άδεια πλατεία που θα τη λυμαίνονται «οι ναρκομανείς» του πολιτικού μας συστήματος, αυτοί δηλαδή που είναι υπεύθυνοι για την κατάντια της χώρας και οι οποίοι μαζί με τους παρατρεχάμενους τους θα έχουν ευκολότερο έργο ποδηγέτησης και παραπληροφόρησης να επιτελέσουν απέναντι στους πολίτες της τρίτης ηλικίας που θα έχουν μείνει εδώ.

Κι αυτό γιατί οι μηχανισμοί της εξουσίας όχι μόνο εφάρμοσαν προσαρμοσμένα το Δόγμα του Σοκ, αλλά γιατί γνωρίζουν ότι είμαστε η γενιά της λουκουμόσκονης, η γενιά που είναι εν μέρει ήδη διανοητικά ταϊσμένη με αμερικάνικο μεταλλαγμένο κουτόχορτο της Μοσάντο, εν μέρει ήδη φοβισμένη και ξενιτεμένη.

Και αφού έχουν πλέον βεβαιωθεί ότι η ελληνική κοινωνία δεν αφυπνίζεται με κανένα τρόπο, σκέπτονται σοβαρά να εξαιρέσουν από τη φορολογία το πτυχίο της σχολής της επανάστασης. Όχι γιατί το πτυχίο αυτό δεν είναι ακόμη επισήμως πιστοποιημένο. Αλλά γιατί οι επιστήμονες και οι ινστρούκτορες της σημερινής παγκοσμιοποιημένης εξουσίας πιστεύουν ότι αυτή τη Σχολή δεν θα μπορέσει να την τελειώσει κανένας από τους ελάχιστους Έλληνες εισακτέους που θα προσπαθήσουν να φοιτήσουν εκεί.