ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ ΣΕΡΑΦΕΙΜ: ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΙΚΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΤΗΣ ΖΥΡΙΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΜΕ ΤΑ ΟΛΕΘΡΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Ο μακαριστός
Μητροπολίτης Κιτίου Άνθιμος ήταν ένας ξεχωριστός κληρικός και στενός φίλος και
συνεργάτης του Εθνάρχη Αρχιεπισκόπου Μακαρίου που τον κάλεσε και τον πρότεινε
ως διάδοχο του εις την Ιερά Μητρόπολη Κιτίου.
Δυστυχώς με
τις άμεσες παρεμβάσεις της χούντας των Αθηνών και του οργάνου τους στην Κύπρο
του τότε Πρέσβη της Χουντικής κυβέρνησης, εκμεταλλεύτηκαν τη φιλοπατρία του και
τον πόθο του Λαού μας για την ένωση και την ενσωμάτωση της Κύπρου στο φυσικό
της κορμό, τον παρέσυραν μαζί με τους χουντικούς και τα μέλη της τρομοκρατικής
οργάνωσης ΕΟΚΑ Β που δυστυχώς χρησιμοποίησε το όνομα της Θρυλικής ΕΟΚΑ που με
Αρχηγούς τον Στρατηγό Γεώργιο Γρίβα Διγενή (στρατιωτικό αρχηγό) και τον Εθνάρχη
Μακάριο (πολιτικό αρχηγό) έκαναν ένα πατριωτικό αγώνα για να φύγουν οι άγγλοι
αποικιοκράτες και να γίνει η Ένωση.
Δυστυχώς η
τότε Ελληνική Κυβέρνηση αιχμάλωτη των πολιτικών επιλογών του ΝΑΤΟ, με τη πίεση
των Βρετανών και των Αμερικάνων, συμμετείχε στη περίφημη συνάντηση της Ζυρίχης
το 1959 μαζί με τους Βρετανούς και τους Τούρκους που υπόγραψαν την ανεξαρτησία
της Κύπρου ερήμην της θελήσεως του Λαού της Κύπρου και των φυσικών του Ηγετών,
του Εθνάρχη Μακαρίου και του Αρχηγού Διγενή.
Ενώ ο αγώνας
της ΕΟΚΑ ήταν η εκδίωξη των αποικιοκρατών βρετανών και η ενσωμάτωση της Κύπρου
στο φυσικό της κορμό στη Μητέρα μας Ελλάδα, δυστυχώς, η Ηγεσία της τότε
Ελληνικής Κυβέρνησης προχώρησε με τους άγγλους και τους τούρκους στην
ανεξαρτησία (συμφωνίες Ζυρίχης). Με τις συμφωνίες αυτές ούτε οι αποικιοκράτες
έφευγαν, ούτε η ενσωμάτωση έγινε. Ο Λαός μας προδόθηκε. Έκλαυσε κι ο Μακάριος,
έκλαυσε κι ο Γρίβας, έκλαυσε και η μεγάλη πλειοψηφία του Λαού μας αλλά κι η
μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού και οι απανταχού απόδημοι μας.
Η τότε
ελληνική κυβέρνηση, ακολούθησε τη γραμμή του ΝΑΤΟ , πως να μη κινδυνεύει η
Κύπρος να περάσει στον έλεγχο των Σοβιετικών και να ελέγχεται για πάντα από το
ΝΑΤΟ, με την έννοια ότι η τότε Ελλάδα ήταν μία εκ των ασθενέστερων χωρών του
κόσμου μετά την γερμανική κατοχή και τον εθνικό εμφύλιο σπαραγμό, για να
εγγυηθεί αυτή την προοπτική του ΝΑΤΟ. Η λύση ήταν να υπάρχει η παρουσία δύο
ισχυρών χωρών του ΝΑΤΟ, των Βρετανών και της Τουρκίας.
Με τις τότε
διπλωματικές διαπλοκές, ερήμην του Λαού μας, για πρώτη φορά μας φέρανε την
Τουρκία πίσω και την μπλέξανε ξανά με την Κύπρο στη συνάντηση της Ζυρίχης. Ο
Καραμανλής και ο Αβέρωφ ξεκαθάρισαν ότι αυτά είναι τα συμφέροντα του
Ελληνισμού. Μάλιστα, απομόνωσαν εντελώς τον Αρχηγό Διγενή, χωρίς να τον
ενημερώνουν και χωρίς ουδέποτε να συγκατανεύσει με τα σχέδια του Καραμανλή και
του Αβέρωφ. Τελικά, με πολιτική μπαμπεσιά, άρχισαν να δημιουργούν και τεράστια
προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ Μακαρίου και Γρίβα, λέγοντας στο Γρίβα ψέματα,
ότι πλέον ο Μακάριος δεν τον αναγνωρίζει ως Υπεύθυνο στρατιωτικό Αρχηγό της
ΕΟΚΑ, και λέγοντας ταυτόχρονα ψέματα στο Μακάριο, ότι ο Αρχηγός Γρίβας δεν
αναγνωρίζει πλέον ως Πολιτικό Αρχηγό της ΕΟΚΑ τον Εθνάρχη Μακάριο.
Οι άγγλοι
αποικιοκράτες, ότι δεν κατάφεραν στο πεδίον των μαχών στα βουνά του Κύκκου και
σ’ όλες τις περιοχές της Κύπρου με τους λεβέντες μας της θρυλικής ΕΟΚΑ από το
1955 – 1959 , το πέτυχαν με τη διπλωματική τους διαπλοκή με την γνωστή αρχή
τους «διαίρει και βασίλευε”. Η τότε
Πολιτική Ηγεσία των Βρετανών (όχι ο Βρετανικός Λαός),δημιούργησαν αντιπαράθεση
μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας, μεταξύ των δύο Αρχηγών μας, Γρίβα και Μακαρίου,
μας έφεραν την Τουρκία στην Κύπρο, πέτυχαν να παραμείνουν στην Κύπρο με
κυρίαρχες στρατιωτικές βάσεις σε δύο μέρη της Κύπρου για να ελέγχουν όλο το
νησί, και το σημαντικότερο με τη στήριξη της τότε ελληνικής κυβέρνησης μας
κράτησαν μακριά από το φυσικό πόθο του Λαού μας για Ένωση και ενσωμάτωση της
Κύπρου στο φυσικό της κορμό.
Όλα όσα
ακολούθησαν στο Λονδίνο μετά την Ζυρίχη ήταν τραγικά για όλους μας. Ο Αρχηγός
Διγενής να απομονώνεται και να μη ενημερώνεται για τη προδοσία, ίσως γνώριζαν
ότι ουδέποτε θα υπόκυπτε στις πιέσεις της τότε Ελληνικής κυβέρνησης, τελικά
όμως ούτε κι ο Εθνάρχης Μακάριος δέχθηκε να υπογράψει βλέποντας την προδοσία σε
βάρος του Λαού μας, γι’ αυτό μόλις είδε τα κείμενα της συμφωνίας των Βρετανών,
της Ελλάδος και της Τουρκίας της Ζυρίχης, αποχώρησε αμέσως. Τότε, ο Αβέρωφ με
εντολή του Καραμανλή έκαναν τον κόσμο άνω κάτω, βάζοντας ακόμη και τον τότε
πνευματικό του Γέροντα Ηγούμενο Κύκκου Χρυσόστομο, να πείσουν τον Μακάριο ότι
τα συμφέροντα του Ελληνισμού εξυπηρετούνται με την αποδοχή των συμφωνιών της
Ζυρίχης.
Η
αντιπροσωπεία από την Κύπρο ήταν διχασμένη. Υπήρχαν αυτοί που είχαν πεισθεί από
τον Καραμανλή και τον Αβέρωφ που απειλούσαν ότι για να προστατευθούν τα συμφέροντα
του Ελληνισμού όσοι δεν αποδεχθούν τη συμφωνία της Ζυρίχης θα αποκηρυχθούν ότι
δεν εκπροσωπούν τον Ελληνισμό. Ο Μακάριος μετά από ολονύκτια φοβερή πίεση , από
Θεούς και Διαβόλους, έκλαυσε και δέχθηκε να υπογράψει υπακούοντας όχι στην
εθνική του συνείδηση που ήταν ακριβώς όπως του Αρχηγού Διγενή, αλλά στην
επίσημη εθνική επιταγή της τότε Πολιτικής Ηγεσίας του Έθνους. Αυτά τουλάχιστο
άκουσα προσωπικά να λέει ο μακαριστός Γέροντας Ηγούμενος Κύκκου Χρυσόστομος που
τον έζησα από κοντά τα τελευταία έξι χρόνια της ζωής του, και μάλιστα ως
υπηρέτης του, που έπρεπε να είμαι παρών όταν μάλιστα εξέχουσες προσωπικότητες
τον συναντούσαν για το μεγάλο κακό που μας βρήκε με τον εθνικό διχασμό, το
πραξικόπημα και την βάρβαρη τουρκική εισβολή το 1974 και με το πρόωρο θάνατο
και του Αρχηγού Διγενή και του Εθνάρχη Μακαρίου.
Ο σημερινός
πρώην Μητροπολίτης Κιτίου κ. Χρυσόστομος ως νεαρός τότε αρχιμανδρίτης και
Γραμματεύς της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου και διάδοχος του
μακαριστού Ανθίμου το1973, πήρε εντολή από την Ιερά Σύνοδο για παραλαβή στη
Μητρόπολη Κιτίου όταν καθαιρέθηκε ο μακαριστός Άνθιμος. Μου είπε ότι όταν
έφτασε στην Μητρόπολη και μπήκε μέσα, βρήκε ολόκληρη αποθήκη με παράνομο
οπλισμό που έστελλε η χούντα από την Αθήνα και τα όπλα που έκλεβαν από την Εθνική
Φρουρά οι πραξικοπηματίες στρατιώτες με την καθοδήγηση των τότε εν Κύπρω
αξιωματικών εξ Ελλάδος. Ποσότητες όπλων είχαν ήδη φύγει από τη μητρόπολη στους
δήθεν “πατριώτες” εοκαβητατζίδες, που εκτελούσαν άοπλους αθώους Ελληνοκύπριους
πολίτες, νεαρούς γονείς με μικρά ανήλικα παιδιά.
Η προσωπική
Γραμματεύς του Εθνάρχη Μακαρίου κ. Χριστοδούλου, μας έδωσε μαρτυρία, ότι μετά
το αιματοκύλισμα της Κύπρου με το πραξικόπημα και τη βάρβαρη τουρκική εισβολή,
όταν ο Εθνάρχης Μακάριος ήταν στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία, ο μακαριστός
Άνθιμος ζήτησε να δει τον Εθνάρχη Μακάριο, όπου γονατιστός κλαίγοντας του
ζητούσε να τον συγχωρέσει. Αυτό δεν μειώνει τον μακαριστό Άνθιμο, αντίθετα τον
εξυψώνει. Ακόμη κι οι Απόστολοι του Χριστού έκαναν το ίδιο. Σήμερα ας
καλλιεργήσουμε όλοι μας την εθνική ενότητα για το καλό του Ελληνισμού και στην
Ελλάδα και στην Κύπρο. Κι αν έγιναν τραγικά λάθη στο παρελθόν, ας τους κρίνει ο
Θεός.
Πηγή
– πληροφορίες: https://www.vimaorthodoxias.gr
Αναδημοσίευση:
Τα κείμενα που δημοσιεύονται στην
κατηγορία «αναδημοσίευση» είναι επιλογές από το διαδίκτυο και από διάφορες
ενημερωτικές πλατφόρμες ή από κείμενα που υπάρχουν στην παγκόσμια βιβλιογραφία.
