ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΤΩΝ ΣΟΔΟΜΙΤΩΝ

Του, ΑΡΧΙΜ. ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗ

Ζούμε πλέον και στην πατρίδα μας το παράλογο και ανόητο κλίμα της ικανοποιήσεως όλων των επιθυμιών μας, ασχέτως αν είναι φυσιολογικές, ηθικές και ωφέλιμες για την εν γένει κοινωνία μας αλλά και για μας τους ίδιους, κάτω από την νομική κατοχύρωση και προστασία του κράτους και την αφόρητη προπαγάνδα των δικαιωματιστών, που έχει κατακλύσει τα Μ.Μ.Ε., την παιδεία, και την εν γένει κοινή γνώμη. Ξεχνάμε το «Πάντα μοι έξεστιν, αλλ' ου πάντα συμφέρει· πάντα μοι έξεστιν, αλλ' ουκ εγώ εξουσιασθήσομαι υπό τινος (Α´Κορ. 6,12).

Και έτσι σιγά-σιγά επιβάλλεται μια κοινοβουλευτική δικτατορία των διεστραμμένων μειοψηφιών, που υποστηριζόμενη από την λεγομένη πολιτική ορθότητα, θα εξοντώνει όποιον τολμά να ασκήσει κριτική και να δημοσιοποιήσει τυχόν αντιρρήσεις του, για το άλογο και αφύσικο των θέσεων τους. Οι εχθροί του οιουδήποτε δογματισμού και της μονολιθικής σκέψεως προβάλλουν τώρα τα δικά τους δόγματα, ως αξιώματα, που δεν μπορεί να τα αφισβητήσει κανείς και αλίμονο του αν το κάνει. Νέα γκουλάγκ και νέα ψυχιατρεία θα είναι έτοιμα να τον περιθωριοποιήσουν και να τον εξοντώσουν ηθικά, ψυχικά, ουσιαστικά και απόλυτα, άπαξ και διά παντός.

Είναι λυπηρό και δεν το περίμενε κανείς, το πλείστον σχεδόν των ηγετών και βουλευτών της συμπολιτεύσεως και της αντιπολιτεύσεως της χώρας μας να αγωνίζεται με νύχια και με δόντια να ψηφιστεί ο πολιτικός γάμος των ομοφυλοφίλων και αυτό να το θεωρεί προοδευτικό, πολιτισμένο και φιλελεύθερο. Είναι δε απογοητευτικό μια δημοκρατία που αριθμεί πολιτικό βίο μόνο 200 ετών να μη θέλει ν' ακούσει την Εκκλησία που έχει ιστορία 2.000 ετών, έχει την θεία αποκάλυψη, την ανάλογη κοινωνική πείρα και γνωρίζει ως εκ τούτου που οδηγούν οι τακτικές και οι κατευθύνσεις της θρησκείας των δικαιωματιστών. Των ανθρώπων που δεν δέχονται το «Ευλογητός ει Κύριε, δίδαξόν με τα δικαιώματά σου» αλλά θέλουν να διδάξουν στην κοινωνία τα δικαιώματα των παθών τους.

Αυτή όμως η κατάσταση έχει προκύψει εδώ και αιώνες από την προσπάθεια του πρώην χριστιανικού δυτικού κόσμου να αυτονομηθεί από την θεία αποκάλυψη, να καταστεί πέρα για πέρα ανθρωποκεντρικός και να θέσει ως οδηγό της ζωής του τις επιθυμίες του, χωρίς κανένα έλεγχο και χωρίς κανένα όριο. Χωρίς χαλινό και χωρίς φρένο. Ο εθνικός ύμνος του δυτικού κόσμου είναι το «Φύγε Θεέ από μπροστά μου / σκιάχτρο του νου και της καρδιάς / ποιός είπε πως συ τον κόσμο κυβερνάς;».

Αυτό όμως το είχε προβλέψει ο λόγος του Χριστού μας και είχε καταστήσει σαφές, ότι το χειρότερο που μπορεί να καταντήσει ο άνθρωπος και να καταστραφεί και σε αυτήν την ζωή αλλά και στην αιώνια είναι η αδιαφορία για το κήρυγμα του Χριστού, των αποστόλων και φυσικά των διαδόχων τους, που διασώζουν και επαναλαμβάνουν την αρχική διδασκαλία Χριστού και μαθητών του.

Ας θυμηθούμε τα όσα λέγει η Γραφή πάνω σ' αυτό το σπουδαίο θέμα.

1^ον Πολλαπλασιασμός άρτων και χορτασμός 5.000 και 4.000 ανδρών χωρίς να υπολογίσουμε και τις γυναίκες και τα παιδιά τους έγινε όταν ολόκληρη μέρα  (Ματθ. 14,15) ή επί τρείς ημέρες (!) (Ματθ. 15,32)  έμειναν κοντά του, δεχόταν τις ιάσεις του και φυσικά άκουγαν το κήρυγμά του.

2^ον Ευνούχος Κανδάκης  κατηχείται, γνωρίζει αποκάλυψη, βαπτίζεται αμέσως, γιατί διάβαζε συνέχεια τον Ησαΐα, αν και δεν καταλάβαινε τι εννοεί το κείμενο (Πραξ. 8,26-40).

3^ον Ιουδαίοι Βεροίας δέχονται τον Παύλο, εν αντιθέσει με Ιουδαίους της Θεσσαλονίκης που τον καταδίωξαν, γιατί καθημερινά διάβαζαν την Αγία Γραφή (Πραξ. 17,11).

4^ον Αυτοί που δεν δέχονται αποστόλους ούτε ακούν τον λόγο τους θα κριθούν αυστηρότερα από Σόδομα και Γομόρρα (Ματθ. 10,14-15). Συνεπώς οι αδιάφοροι, κατ' όνομα χριστιανοί, που παραμένουν φυσιολογικοί στο γενετήσιο θέμα, είναι χειρότεροι των Σοδομιτών τους οποίους κατακρίνουν, διότι θα κριθούν αυστηρότερα από αυτούς.

5^ον Χοραζίν, Βηθσαϊδά, Καπερναούμ θα καταστραφούν και θα ταπεινωθούν γιατί δεν δέχονται τον λόγο του Θεού. Τα Σόδομα θα κριθούν επιεικέστερα όπως και οι ειδωλολατρικές πόλεις Τύρου και Σιδώνος (Ματθ. 11,20-24).

6^ον Η βασίλισσα του Σαββά θα κρίνει αυτούς που δεν δέχονται τον λόγο του Θεού που κηρύττεται δίπλα τους, ενώ αυτή ήλθε από την Αραβία ν’ ακούσει τον σοφό Σολομώντα (Ματθ. 12,42).

7^ον Νινευΐτες  θα κατακρίνουν τους Ιουδαίους και τους Χριστιανούς που δεν ακούν τον λόγο του Θεού ή ακούν και δεν τον εφαρμόζουν ή χλευάζουν ή αντιτίθενται στα όσα ακούν, ενώ αυτοί άκουσαν το κήρυγμα του Ιωνά και μετανόησαν (Ματθ. 12,41).

8^ον Ήρθε ο Ιωάννης μήτε εσθίων μήτε πίνων, και λέγουσιν· «δαιμόνιον έχει». ήλθεν ο υιός του ανθρώπου εσθίων και πίνων και λέγουσιν· «ιδού άνθρωπος φάγος και οινοπότης, τελώνων φίλος και αμαρτωλών» (Ματθ. 11,18).

Δηλαδή κατηγορούμε και αυτούς που βιώνουν αυστηρή ζωή και μέθοδο ιεραποστολική αλλά συγχρόνως και αυτούς που εφαρμόζουν επιείκεια και, για να μας πλησιάσουν, ζουν κοινωνικότερα. Κατά βάθος ένα πράγμα επιδιώκουμε, να δικαιολογήσουμε την ανυπακοή μας στο κήρυγμα.

9^ον Ανάλογα με το ενδιαφέρον των ακροατών του κηρύγματος καρποφορεί και ο λόγος. (πρβλ. παραβολή του σπορέως Ματθ. 13,1-28). Συνεπώς οι ακροατές είναι υπεύθυνοι για την επιτυχία ή αποτυχία του κηρύγματος. Δεν είναι μόνο ο σπορεύς και ο σπόρος αλλά και η γη, και μάλιστα η γη, που δεν αποδίδει ο αγρός της Εκκλησίας.

Συνεπώς από τα παρατιθέμενα χωρία είναι πρόδηλο ότι στην κατάσταση που φθάσαμε κύρια αιτία είναι η έλλειψη κατηχήσεως πολλές φορές εκ μέρους των κληρικών, αλλά και η έλλειψη ενδιαφέροντος εκ μέρους των χριστιανών. Έτσι χάσαμε σιγά-σιγά τα αξιολογικά μας κριτήρια, εκκοσμικευθήκαμε και δεχθήκαμε ουκ ολίγα αλλότρια της πίστεώς μας και του ευαγγελικού ήθους. Αυτόματο διαζύγιο, πολιτικός γάμος, σύμφωνο συμβίωσης, σκέτη συμβίωση και τώρα ο πολιτικός γάμος ομοφυλοφίλων.

Πριν δεχθούμε το τελευταίο δεχθήκαμε μέσω της μόδας την ομοφυλοφιλία. Τα συνθήματα και τα διαφημιστικά σλόγκαν της μόδας τί έλεγαν; Unisex και Uniform. Δηλαδή ένα φύλο στην ενδυμασία, ένα πρότυπο, μία φόρμα. Τα ίδια ρούχα για άνδρες και γυναίκες.

Το φεμινιστικό κίνημα επίσης για να πετύχει την εξίσωσι με τους άνδρες επιδίωξε το ίδιο ντύσιμο, την ίδια συμπεριφορά, το ίδιο φέρσιμο με τους άνδρες. Δεν χαιρόταν με το ιδιαίτερο χάρισμα τους οι γυναίκες και θέλησαν να γίνουν έκφυλες. Και φθάσαμε εδώ που φθάσαμε. Ας θρηνήσουμε και ας μετανοήσουμε. Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα επανορθώσεως.