Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Την
ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές στο Ουκρανικό ζήτημα υπάρχει ενεργός
συμμετοχή των ΗΠΑ, υπό τον Πρόεδρο Τραμπ, για ειρηνική διευθέτηση, αποκλεισμός
από τις διαπραγματεύσεις των ηγετών της ΕΕ, της Βρετανίας και του Καναδά και η
προσπάθεια του Προέδρου της Ουκρανίας Βολοντιμίρ Ζελένσκι να βγει από τη
δύσκολη θέση, στην οποία έχει περιέλθει, δια της συμφωνίας με τις ΗΠΑ της
συνεκμετάλλευσης των σπανίων γαιών της χώρας του, που χρησιμοποιούνται ως
πρώτες ύλες στις βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας.
Η
προ τριετίας εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία και η κατάληψη από αυτούς
ανατολικών περιοχών της είναι ένας ακόμη σταθμός στον άνω των χιλίων ετών ανταγωνισμό
της Δύσης και των δυτικότροπων Ουκρανών με την Ανατολική Ορθόδοξη Ανατολή και
τους Ρώσους. Όσο και αν από τους εθνικιστές Ουκρανούς και άλλους Ευρωπαίους επιχειρείται
μια τροποποίηση της Ιστορίας η αλήθεια είναι πως ο εκχριστιανισμός των Ρώσων
ξεκίνησε από το Κίεβο και πως η Ουκρανία ήταν πάντα μήλο της έριδος μεταξύ της
Δυτικής – παπικής - Ευρώπης και της Ανατολικής – Ορθόδοξης Ευρώπης. Η ρήση του
Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι (1928-2017), Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, ότι «η Ρωσία δίχως την Ουκρανία είναι ένα
τίποτα, η Ρωσία με την Ουκρανία είναι μια αυτοκρατορία» ίσως να εξηγεί την
κατάσταση. (Βλ. σχ. Ιωάν. Σ. Παπαφλωράτου «Συνοπτική ιστορία των σχέσεων μεταξύ
Ρωσίας και Ουκρανίας», Εκδ. «Λειμών», Αθήνα, 2022, Γ΄ Επηυξημένη έκδοση, σελ.
246).
Διαβάστε
την συνέχεια του άρθρου και περισσότερα, στο https://platynews.gr
