Του, Παναγιώτη Μυργιώτη Μαθηματικός
Την
πρώτη Σεπτεμβρίου έχουμε δυο ¨πρωτοχρονιές¨. Την έναρξη της σχολικής χρονιάς
και του εκκλησιαστικού έτους. Η κοινή ημερομηνία πρέπει κάτι να λέει και πολλά
να συμβολίζει. Για τον ορθόδοξο ελληνικό λαό παιδεία και Ορθοδοξία συμβαδίζουν.
Το ένα και το άλλο αποτελούν τις δυο όψεις του ιδίου νομίσματος.
Πάντα
η έναρξη συνοδεύεται από αισιοδοξία. Καλλιεργούνται ελπίδες για ένα καλύτερο
αύριο. Προφανώς δεν είναι κακό αυτό αλλά δεν φθάνει η αισιοδοξία και οι ευχές
για καλή χρονιά .Απαιτείται προσπάθεια και αγώνας. Συνεργασία μεταξύ των
εμπλεκόμενων φορέων με αμοιβαία εμπιστοσύνη και ο καθένας με τον ρόλο του. Ο
καθένας να αποδίδει το μέγιστο των δυνατοτήτων του με πραγματικό ενδιαφέρον για
τον μαθητή. Η έναρξη των μαθημάτων να βρίσκει τα σχολεία χωρίς ελλείψεις σε
εκπαιδευτικό προσωπικό. Η επομένη ημέρα του αγιασμού να είναι ημέρα πλήρους
προγράμματος το οποίο θα έχει καταρτιστεί με γνώμονα το συμφέρον του παιδιού
και μόνο. Η κοινή ,στο μέτρο του δυνατού, γραμμή στην αντιμετώπιση των
μαθητικών παρεκτροπών βοηθάει στην ομαλή λειτουργία της σχολικής μονάδας. Η
εκπαίδευση είναι ¨ομαδικό αγώνισμα¨ και όχι ατομικό. Ο ένας να κτίζει πάνω στην
προσπάθεια του άλλου, να μη γκρεμίζει ο ένας αυτό που δημιούργησαν οι άλλοι.
Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου και περισσότερα,
στο https://platynews.gr