Recent Post Recent Post
View More
ΣΤΟ ΠΕΝΘΟΣ
ΒΥΘΙΣΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ
ΙΩΑΝΝΗ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΑΘΑ
ΕΤΩΝ
85
Η
ΕΓΚΥΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ « ΠΛΑΤΥ - ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ - ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ »
ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΕΙ ΤΑ ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ
ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΕΙΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΗΘΕΙ ΣΤΟΝ ΕΚΛΙΠΟΝΤΑ ΙΩΑΝΝΗ ΝΑ ΕΧΕΙ
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ.
Η ΝΕΚΡΩΣΙΜΗ
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΚΑΙ Η ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ ΟΠΟΥ ΔΙΕΜΕΝΕ.
Ο
Αρχιμανδρίτης Φίλιππος Χαμαργιάς είναι ο νέος Πρωτοσύγκελος της Ιεράς
Μητρόπολης Μεσσηνίας.
Η
απόφαση του Μητροπολίτη Μεσσηνίας υπεγράφη προχθές και απεστάλη στην Ιερά
Σύνοδο για έγκριση.
Ο
Αρχιμανδρίτης Φίλιππος είναι γραμματέας του Γενικού Φιλόπτωχου Ταμείου της
Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας, καθώς και προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου
Νικολάου Φλαρίου Καλαμάτας.
Η
έγκυρη ενημερωτική Σελίδα του χωριού μας εύχεται στον κάλο φίλο της ενημερωτικής
σελίδας μας τον εξαίρετο και πολύ δραστήριο κληρικό της Μητροπόλεως μας να είναι
άξιος στα νέα του καθήκοντα και κάθε επιτυχία με υγεία και ευχόμαστε στο Πατερά
Φίλιππο τα βέλτιστα και αναφωνούμε το Άξιος Άξιος Άξιος ….!!!!
Το θαύμα
της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου
Ιωάννου Π. Μπουγά
Θεολόγου, Διδάκτορος
Νεωτέρας Ελληνικής Ιστορίας
Πανηγυρικός
λόγος εκφωνηθείς κατά τον εορτασμό της 190ης επετείου από την
Ναυμαχία του Ναυαρίνου, στην Πύλο Μεσσηνίας, στις 20 Οκτωβρίου 2017, ενώπιον
του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.
Μακαριώτατε,
Ευγενείς Συνεορτασταί,
Ο εορτασμός κάθε επετείου αποτελεί απόδοση τιμής και ευγνωμοσύνης στους
ήρωες προγόνους μας, αλλά και στους ήρωες κάθε λαού, γνώση των προτερημάτων και
των λαθών της ελληνικής διαχρονίας και της παγκοσμίου ιστορικής συνεχείας και
σε καμμία περίπτωση δεν ενέχει ο εορτασμός αυτός ψήγματα εθνοκαπηλείας, όπως
πολλοί σήμερα διακηρύσσουν, στοχεύοντας στην περιθωριοποίηση ή στην κατάργηση
του εορτασμού, επηρεασμένοι από ιδεολογικά στερεότυπα του περασμένου αιώνα.
Ένας λαός γράφει την Ιστορία του και εορτάζει τα θαυμαστά γεγονότα αυτής
μαζί με άλλους λαούς όπως σήμερα εδώ, όχι για να αφηγηθεί στείρα το παρελθόν
του, αλλά για να δηλώσει αυτό που θέλει να είναι στο μέλλον.
Ο εορτασμός κάθε εθνικής επετείου καλλιεργεί
τα ιδανικά και τις αξίες των Ελλήνων, αλλά και κάθε λαού και χωρίς να γίνεται
εθνοκεντρικός, προάγει στο σήμερα την Ελευθερία ως στάση και κίνηση ζωής σε όλη
την ανθρωπότητα.
Η Ιστορία δεν ωραιοποιεί, αλλά περιγράφει τα
γεγονότα ως έχουν, δεν κρίνει και δεν ερμηνεύει με ιδεολογικά στερεότυπα.
Η Ιστορία είναι πραγματικότητα και η πραγματικότητα δια της οποίας
κατέστη ελεύθερος ο Ελληνικός λαός είναι και τα τρία σημαντικά και μοναδικά γεγονότα,
μεταξύ πολλών, που έλαβαν χώρα στην Μεσσηνιακή γή κατά την επανάσταση του 1821,
με πρώτο την αποστολή από την Καλαμάτα στις 23 Μαρτίου 1821, της πρώτης επαναστατικής
προκηρύξεως προς τα Ευρωπαϊκάς αυλάς, όπου διατρανώνεται η περί ελευθερίας και ανεξαρτησίας
αγωνιστική απόφαση του Ελληνικού γένους, δεύτερον η επική μάχη στο Μανιάκι τον
Μάϊο του 1825, με την οποία ο Παπαφλέσσας και οι περί αυτόν απέδειξαν ότι ήρωας
και Έλληνας είναι ίδιες πράξεις, και όχι απλές ταυτόσημες έννοιες και τρίτον η Ναυμαχία
του Ναυαρίνου όπου οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις βοηθούν σημαντικά τους Έλληνες αγωνιστές
της ελευθερίας.
Η
πολιτική των Ευρωπαϊκών δυνάμεων, μετά την Ελληνική Εθνεγερσία του 1821 αν και αντιφατική
και αντικρουόμενη, ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις, καταλήγει στην Συνθήκη του Λονδίνου
στις 24 Ιουνίου 1827, και στην περιοχή της Μεσσηνίας κατέπλευσαν οι στόλοι των τριών,
τότε μεγάλων δυνάμεων, Αγγλίας Γαλλίας και Ρωσίας, δυνάμεις, οι οποίες τηρούσαν
ίσες αποστάσεις ανάμεσα σε Τούρκους και Έλληνες.
Τον Οκτώβριο του 1827 ο συμμαχικός στόλος αποκλείει
στο λιμάνι του Ναυαρίνου τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο με σκοπό να πιέσει την
ηγεσία των Οθωμανών να εφαρμόσουν τους όρους της συνθήκης, η οποία προέβλεπε
κατάπαυση των εχθροπραξιών και από τα δύο αντιμαχόμενα μέρη.
Τότε προκλήθηκε
μια τυχαία ένταση ένα « ανεπιθύμητο γεγονός » μεταξύ των ναυτών μιας συμμαχικής
βάρκας και των ναυτών ενός τουρκικού πυροβολικού με αποτέλεσμα να αρχίσει η ναυμαχία,
η οποία και κράτησε μόνο 4 ώρες. Το παράδοξο σε αυτήν την σύρραξη ήταν ότι ναυμάχησαν
με ανοιγμένα πανιά και επ΄ αγκύρα. Αποτέλεσμα 174 νεκροί και 475 τραυματίες για
τον συμμαχικό στόλο, χωρίς απώλεια πλοίου και 6.000 νεκροί, 4.000 τραυματίες
και 60 κατεστραμμένα πλοία για τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο.
Γεγονός είναι ότι οι κυβερνήσεις των Ευρωπαϊκών
κρατών πρωτίστως μεν εξεπλάγησαν από το κατόρθωμα του Ναυαρίνου, δευτερευόντως
δε από την απήχηση που είχε στην Ευρώπη η νίκη αυτή υπέρ των Ελλήνων.
Η είδηση της καταστροφής του τουρκικού
στόλου στο Ναυαρίνο αναπτέρωσε τον αγώνα των επαναστατημένων Ελλήνων και ένα χρόνο
αργότερα ο Ιμπραήμ αναχωρεί από την Πελοπόννησο ηττημένος και στην συνέχεια θα ιδρυθεί
το ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος αναγνωρισμένο από την διεθνή κοινότητα.
Η ναυμαχία του Ναυαρίνου δεν ήταν η τελευταία
πράξη του ηρωικού αγώνα των Ελλήνων, αλλά μια σημαντική στιγμή του αγώνα των
Ρωμηών για την απόκτηση της ελευθερίας
με την σημαντική βοήθεια των Άγγλων, Γάλλων και Ρώσων, αγώνα που συνεχίζεται
μέχρι σήμερα.
Η νίκη
στο Ναυαρίνο για πολλούς ιστορικούς οφείλεται και στο ισχυρό φιλελληνικό ρεύμα
που είχε αναπτυχθεί στην Ευρώπη πριν από την επανάσταση του 1821. Στην φωνή της
επαναστατημένης Ελλάδος προσέτρεξαν φιλέλληνες από άλλα κράτη της Ευρώπης και
επότισαν με το αίμα τους αυτή την γη που τόσο αγάπησαν
Πέραν του φιλελληνισμού η επέμβαση των Ευρωπαϊκών
δυνάμεων υπαγορεύθη από τους εξής παράγοντες : πρώτον εξαιτίας της οικονομικής
και πολιτικής αναπτύξεως της Ευρώπης δημιουργήθηκε ένα ισχυρό κίνημα φιλελευθερισμού
που επηρέασε τους πολίτες της, δεύτερον από την ανάγκη ρεαλιστικής αντιμετωπίσεως
από τις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις του Ανατολικού ζητήματος με την δημιουργία ελληνικού
κράτους, το οποίο θα συγκρατούσε τις επεκτατικές προς την Ευρώπη βλέψεις της Οθωμανικής
αυτοκρατορίας και τέλος σημαντικός παράγοντας ήταν η πορεία της Ελληνικής Επαναστάσεως,
οι θυσίες, η μέχρι θανάτου προσήλωση των Ελλήνων στην ελευθερία.
Η εποποιία του Ναυαρίνου βασίστηκε στην
θεώρηση της Ελευθερίας από τους σκλαβωμένους Ρωμηούς τους διδάξαντες αυτήν
στους Ευρωπαίους, ως του υψίστου αγαθού που συνέχει και συγκροτεί την ανθρώπινη
ύπαρξη.
Όσες είναι οι απαντήσεις των ιστορικών, οι
οποίες και προαναφέρθησαν για το πώς και το γιατί της ναυμαχίας του Ναυαρίνου,
άλλες τόσες είναι οι απόψεις και οι απορίες για το που βασίστηκε η εποποιία του
Ναυαρίνου.
Απορεί
η ιστοριογραφία για το γεγονός της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου και την αιτία αυτής.
Κατανοούν οι ιστοριογράφοι άραγε πως και
γιατί επήραν φωτιά τα κανόνια των Άγγλων, Γάλλων και Ρώσων υπό τον Κόρδιγκτων,
Ντεριγνύ και Χεϋδεν στις 20 Οκτωβρίου 1827 στην απρόβλεπτο εκείνη πύρινη
σύγκρουση, κατά την νέα πάλη μεταξύ Χριστιανισμού και Ισλαμισμού, μεταξύ του
φιλελευθερισμού και της στυγνής δεσποτείας και βαρβαρότητος, ώστε ο λιμένας του
Ναυαρίνου να μεταβληθεί σε αδηφάγο Άδη και να μεταβάλει τον βυθό του σε ένα
απέραντο νεκροταφείο ολοκλήρου του στόλου ;
Απορεί η επιστήμη του πολέμου πως είναι
δυνατόν να διεξαχθεί ναυμαχία με ανοιγμένα πανιά και επ΄ αγκύρα.
Δεν συμφωνούν
οι ιστορικοι αν η 20η Οκτωβρίου 1827 είναι η επισφράγιση της επιτυχίας της
Εθνεγερσίας του 1821, αν είναι η τελευταία ημερομηνία του τελικού θριάμβου, ο επίλογος
της επαναστάσεως ή αν είναι η απαρχή της τελικής νίκης, η αρχή της δημιουργίας
του ελληνικού κράτους.
Απορούν οι ιστορικοί, γιατί οι πολεμήσαντες
στην Ναυμαχία του Ναυαρίνου πολέμησαν ενωμένοι ενώ τα συμφέροντά τους ήταν
διαφορετικά ;
Όμως σε
τούτο τον τόπο, σε τούτο τον πολιτισμό, την απορία την ονομάζουμε θαύμα και το
θαύμα προέρχεται από την ενότητα και την συνεργασία.
Μακαριώτατε,
Ο πολιτισμός της διαχρονίας του γένους μας
για την απορία έχει απάντηση, έχει απάντηση λέγοντας ότι το θαύμα, όπως η Ναυμαχία
του Ναυαρίνου, δεν είναι ανθρώπινο έργο αλλά θεανθρώπινο, είναι συνεργεία Θεού
και ανθρώπων, είναι του Θεού έργο και συνεργεί ο άνθρωπος με την απορία του,
τον αγώνα του και τον προβληματισμό έτσι ώστε κάθε μη ερμηνεύσιμη από τον άνθρωπο
πράξη να είναι το αει ζητούμενον, όπως ο Έλληνας πάντοτε ήταν, είναι και θα είναι
στην παγκόσμια κοινότητα το αει ζητούμενον και το αεί απορούμενον.
Και
απορούμενα είναι η υπόδουλη ζωή, τα μαρτύρια και ο θάνατος η αυτοθυσία, ο
ηρωισμός, η φιλοπατρία, η θεώρηση της ελευθερίας ως δυναμικού τρόπου ζωής και κοινωνίας,
η συνεργασία με τους αδελφούς μας συν-πολίτες Ευρωπαίους και η ενότητα μαζί τους,
όπως στην Ναυμαχία του Ναυαρίνου και γενικώς μη ερμηνεύσιμα με την
ορθολογιστική αντίληψη της ιστορίας είναι όλα όσα εγέννησαν την ελεύθερη σήμερα
βιοτή, μέρους του Γένους μας.
Όλες αυτές οι θαυμαστές αναζητήσεις πρέπει να
είναι αιώνιο υπόδειγμα, και ο εορτασμός της επετείου αυτής να μην αποτελεί μια
απλή παρένθεση στην πεζότητα της καθημερινής μας ζωής, αλλά να έχει διαρκή και
ακατάλυτη επίδραση, για να ζήσει ο κόσμος αιώνια.
στον
π. Χρυσόστομο Καράμπελα
Του Κώστα Ζουρδού
Ζούμε
σε μια εποχή με κυρίαρχα στοιχεία την ταχύτητα, την μοναξιά, την αποξένωση και
την συσσώρευση καθημερινών αλλαγών. Οι ρυθμοί της εποχής μας είναι ιλιγγιώδεις.
Η τεχνολογία, το πολιτικό-οικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι, οι πληροφορίες,
οι ειδήσεις, οι γνώσεις και η καθημερινότητα κινούνται σε ρυθμούς πρωτόγνωρους
για την ανθρωπότητα. Η συσσώρευση είναι το άλλο κυρίαρχο χαρακτηριστικό. Το
υλικό και πνευματικό κεφάλαιο, τα δεδομένα και οι γνώσεις, οι απαιτήσεις και οι
ανάγκες συσσωρεύονται σε κλίμακα επίσης πρωτόγνωρη για τα ανθρώπινα δεδομένα.
Από όλα τα παραπάνω, όλοι μας είμαστε κουρασμένοι από την έλλειψη απλότητας που
μας κρύβει την αληθινή ζωή και που την αναζητούμε με πόνο. Στις μέρες μας αυτή
η χαμηλή φωνή της απλότητας εξακολουθεί να ακούγετε επίμονα και ας μην κραυγάζει
γιατί με την παρουσία της καταγράφει την
περιθωριοποίηση των ανθρώπων, την ισοπέδωση των αξιών, την μοναξιά, τον
εγκλωβισμό σε ρόλους και προσωπεία. Ένας τέτοιος άνθρωπος της απλότητας είναι
και ο π. Χρυσόστομος που δεν χρειάζεται να κάνει θόρυβο για να δηλώσει έντονα
ότι είναι παρόν.
Από
εκείνο το βράδυ του 1994 ο π. Χρυσόστομος θα ακολουθήσει το δρόμο της απλότητας
και της αφοσίωσης στον πόνο και στην αγωνία του συνανθρώπου του. Δεν θα τον
συναντήσει κανείς σε κέντρα αυτοπροβολής και εξουσίας, δεν θα μπει στην
διαδικασία με ευφάνταστες κουλτουριάρικες ακροβασίες και με θεολογικές
ονειροβασίες να γίνει φίρμα της εκκλησιαστικής βιτρίνας. Θα τον συναντήσει
κανείς εκεί που ο άνθρωπος είναι μόνος και αφανείς. Γύρω, κοντά ή προσευχόμενος
στον πόνο του άλλου. Ένα αερικό στον δρόμο της απλότητας, στο σταθερό μονοπάτι
της αγάπης, εκεί που η πάλη με τον άλλον ξέρει να βγάζει μόνο αγίους και από
τις δύο πλευρές…......
••Πολλά και ηχηρά τα
μηνύματα από τον Αρχιεπίσκοπο.
••Έθεσε θέμα ανάκλησης των
Ιερέων που υπηρετούν στο εξωτερικό με αποδέκτη την Κυβέρνηση…!!
Του
Βασιλείου Δημ. Γεωργιόπουλου και της Μαριάννας Αδάμ Γκρόγκου.
Χειροτονήθηκε ο νέος
Μητροπολίτης Σταγών και Μετεώρων Θεόκλητος στον Καθεδρικό ναό των Αθηνών, από
τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και πλειάδα Ιεραρχών της Εκκλησίας μας.
Μήνυμα ενότητας προς το
εσωτερικό της Ιεραρχίας αλλά και προς τον πολιτικό κόσμο απηύθυνε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος κατά την αντιφώνησή του προς τον
χειροτονούμενο νέο Ιεράρχη Θεόκλητο.
«Πολλές οι παρεξηγήσεις και
τα προβλήματα αλλά αλλοίμονο σε τέτοια εποχή, οι μικρότητες και οι υπονομεύσεις
να μην μας αφήνουν όλους μαζί, να μην μπορούμε να απλώσουμε τα φτερά μας, όλοι
μαζί, για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα…» είπε ο Αρχιεπίσκοπος.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην «ενωμένη Ιεραρχία» που «δεν
θέλει τίποτε άλλο πάρα να διακονεί τον λαό από την αρχή μέχρι το τέλος»
επισημαίνοντας πως «οι μικρότητες μας
έκαναν να περιορίσουμε τις δραστηριότητες μας».
Χωρίς να αναφερθεί σε
συγκεκριμένες καταστάσεις ή πρόσωπα, τα οποία το τελευταίο διάστημα ασκούν
κριτική στην Εκκλησία για τη στάση της, ο Αρχιεπίσκοπος υπεραμύνθηκε του ρόλου
της Εκκλησίας της Ελλάδος η οποία όπως χαρακτηριστικά είπε «αν δεν είχε σπάσει
τα όρια και δεν είχε πει το ενδιαφέρον μου είναι για τον άνθρωπο» τα πράγματα
θα ήταν αλλιώς. Και διερωτηθεί εκφώνως:
«Μπορεί η Εκκλησία να μείνει
έξω από αυτήν την αγωνία, έξω από αυτές τις δυσκολίες; Μπορεί ο επίσκοπος να
κλειστεί στον εαυτό του και να ασχοληθεί μόνο με τα εκκλησιαστικά καθήκοντα ;»είπε ο Αρχιεπίσκοπος που για πρώτη φορά μίλησε με
τόσο σαφή τρόπο για τον νέο ρόλο της Εκκλησίας στην κοινωνία ξεκαθαρίζοντας
όμως παράλληλα πως ο σκοπός δεν είναι η εξουσία.
«Η Εκκλησία το έχει πει
πολλές φορές από πολλές θέσεις» σημείωσε ο Αρχιεπίσκοπος. «Δεν θέλει εξουσία,
δεν μας ενδιαφέρει η εξουσία, δεν έχουμε δικαίωμα από τον ιδρυτή της Εκκλησίας
μας να κάνουμε τέτοιες σκέψεις» είπε με νόημα.
Ανάμεσα στα όσα είπε προς
τον νέο Μητροπολίτη Θεόκλητο, ο Αρχιεπίσκοπος είπε πως «πολλές φορές τα ΜΜΕ δεν
είναι αντικειμενικά» ενώ του τόνισε πως «Τα άγια Μετέωρα θα είναι πάντα ο
κήρυκας και οδηγός μέσα στη χριστιανοσύνη και ιδιαίτερα μέσα στην ορθόδοξη
Εκκλησία».
«Πορεύεσαι σε έναν χώρο
εκκλησιαστικά γόνιμο αλλά σε μια εποχή δύσκολη για όλους τους ανθρώπους, για
τον χώρο της Εκκλησίας και εκείνους οι οποίοι εκλήθησαν να ποιμάνουν αυτή τη
δύσκολη εποχή τον λαό του Θεού».
Είναι χαρακτηριστική μια αποστροφή του λόγου του Αρχιεπισκόπου με
αποδέκτη την κυβέρνηση για το θέμα της μη πρόσληψης νέων ιερέων για την κάλυψη
τον αναγκών.
<<Τί
θα γινόταν αν η Εκκλησία της Ελλάδος, αναγκαζόταν να ανακαλέσει όλους τους
ιερείς της που υπηρετούν στο εξωτερικό, είπε, ώστε να καλύψει τις δικές της
ανάγκες>>. Και όλοι κατάλαβαν τον αποδέκτη αυτής της επαπειλούμενης
ενέργειας.
Νωρίτερα ο νέος Μητροπολίτης είχε μιλήσει για τους ανθρώπους
που στάθηκαν στο πλευρό του κατά τη διάρκεια της ζωής του αλλά και τις
ιερατικής του πορείας. Ενώ στον Αρχιεπίσκοπο υποσχέθηκε:
«Θα
έχετε την υπακοή και την αφοσίωση μου» του είπε.
Απευθυνόμενος στον
Μητροπολίτη Μεσσηνίας τον
χαρακτήρισε «πατέρα, αδερφό και φίλο… δίκαιο και αληθινό άνθρωπο» και εξέφρασε
την «άπειρη ευχαριστία του και την αιώνια ευγνωμοσύνη του».
Στην χειροτονία του νέου
μητροπολίτη Σταγών και Μετεώρων, συλλειτούργησαν με τον Αρχιεπίσκοπο οι
μητροπολίτες, πρώην Τρίκκης και Σταγών Αλέξιος, Σπάρτης Ευστάθιος, Ξάνθης
Παντελεήμων, Καισαριανής Δανιήλ, Ύδρα Εφραίμ, Πειραιώς Σεραφείμ, Σύρου
Δωρόθεος, Σιδηροκάστρου Μακάριος, Χαλκίδος Χρυσόστομος, Κερκύρας Νεκτάριος,
Πατρών Χρυσόστομος, Κορίνθου Διονύσιος, Μεσσηνίας Χρυσόστομος, Λευκάδος Θεόφιλος
, Θηβών Γεώργιος, Άρτης Καλλίνικος , Ιλίου Αθηναγόρας , Κηφισίας Κύριλλος ,
Λαγκαδά Ιωάννης, Πρεβέζης Χρυσόστομος, Μαρωνείας Παντελεήμων, Κίτρους Γεώργιος,
Ιωαννίνων Μάξιμος, Θεσσαλιώτιδος Τιμόθεος, Κεφαλληνίας Δημήτριος, Τρίκκης Χρυσόστομος,
Καρθαγένης Μελέτιος καθώς και οι
επίσκοποι Σαλώνων Αντώνιος και Μεθώνης Κλήμης. Στο Ιερό Βήμα παρέστησαν
συμπροσευχόμενοι περί τους 10 Αρχιερείς, Νικαίας Αλέξιος, Γουμενίσης Δημήτριος,
Βρεσθένης Θεόκλητος, Γλυφάδας Παύλος, Κασσανδρείας Νικόδημος, Κυθήρων Σεραφείμ,
Κιλκισίου Εμμανουήλ κ.ά.
ΠΛΟΥΣΙΟ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΤΟ ΕΓΚΥΡΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΤΟ AMEN.GR ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ:
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
